ساجده هواشی رضائی پور
سبک شناسی تطبیقی زبان ادبی در ترجمه های فارسی فراتر از بودن ،اثر کریستین بوبن
- دانشجو
- ساجده هواشی رضائی پور
- استاد راهنما
- معصومه احمدی
- استاد مشاور
- سپیده نواب زاده شفیعی
- استاد داور
- مینا مظهری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- ادبیات فارسی و زبانهای خارجی
- شماره ساختمان محل ارائه
- ۱۷
- نام کلاس محل ارائه
- کلاس ۲۰۹[۲۰۲۰۹]
- شماره کلاس محل ارائه
- ۳۰۹
- تاریخ دفاع
- ۰۹ دی ۱۴۰۳
- ساعت دفاع
- ۱۰:۰۰
- چکیده
-
فراتر از بودناثری ادبی است که در آن، بوبن با زبانی شاعرانه و تأمل‌برانگیز، به اعماق روح انسان می‌پردازد. در این کتاب، کریستین بوبن به موضوعاتی جهانی مانند عشق، زندگی، مرگ، شادی و غم می‌پردازد. او با استفاده از کلمات ساده و تصویرهای زیبا، به ما کمک می‌کند تا این مفاهیم را به طور عمیق‌تری درک کنیم. آثار او که با زبانی شاعرانه وظریف و توجه ویژه به موسیقی زبان مشخص می‌شود، جایگاهی ویژه در ادبیات معاصر برای او به ارمغان آورده است. هدف ما در این پژوهش، انجام یک تحلیل تطبیقی و ترجمه شناسی بر روی ترجمه‌های فارسی این رمان است که در سال ۲۰۱۳ توسط دلارا قهرمان و در سال ۲۰۱۴ توسط مهوش قویمی ترجمه شده است. با انجام این تحلیل تطبیقی، قصد داریم ارزیابی کنیم که مترجمان تا چه اندازه توانسته‌اند سبک نویسنده را در ترجمه‌های خود بازآفرینی کنند.
برای تحلیل مجموعه داده‌های خود، ابتدا از نظریه وینه و داربلنت بهره برده‌ایم و سپس از رویکردهای شاعری اتکیند و والری و همچنین نظریه ترجمه مشونیک استفاده کرده‌ایم. در این پژوهش، ما تغییراتی را که در سطح زیبایی‌شناختی و ترجمه در ترجمه‌های این کتاب ایجاد شده است، با دقت بررسی خواهیم کرد و استراتژی‌های ترجمه به کار رفته توسط مترجمان برای قابل فهم‌تر کردن ترجمه را مشخص خواهیم کرد. همچنین، ویژگی‌های خاص دو متن ترجمه شده را در مقایسه با یکدیگر و متن اصلی شناسایی خواهیم کرد.
کلمات کلیدی: تحلیل تطبیقی، وینای و داربلنت، زیبایی‌شناسی، ترجمه ادبی، مهوش قویمی، دلارا قهرمان
- Abstract
-
La plus que vive est un ouvrage littéraire et poétique dans lequel Bobin à travers une écriture poétique et méditative, explore les profondeurs de l'âme humaine. Dans "La plus que vive", Christian Bobin parle des choses qui touchent tout le monde comme l'amour, la vie, la mort, le bonheur et la tristesse. Il utilise des mots simples et des images belles pour nous aider à comprendre ces idées de manière plus profonde. Son œuvre, caractérisée par un lyrisme discret et une grande attention à la musicalité du langage, lui a assuré une place de choix dans le paysage littéraire contemporain.
Dans cette recherche notre objectif est de mener une analyse comparative et traductologique sur les traductions du roman la plus que vive traduite en persan par Delara Ghahreman en ۲۰۱۳ et puis par Mahvash Ghavimi en ۲۰۱۴. En effectuant cette analyse comparative, nous visons à évaluer dans quelle mesure les traductrices ont su rendre le style de l'auteur dans leurs traductions.
Afin d’analyser notre corpus nous avons profité premièrement la théorie de Vinay et Darbelnet et puis nous avons servi des approches poétologique d’Etkind et Valéry ainsi que la théorie traductive de Meschonnic. Dans cette recherche nous allons vérifier attentivement les changements qui ont été faits sur les traductions de ce livre au niveau esthétique et traductologique et nous allons préciser les stratégies de traduction employées par les traductrices pour rendre leur traduction le plus compréhensible et aussi nous allons identifier les particularités des deux textes traduits en comparaison l’un avec l’autre et avec le texte original.
Mots clé : Analyse comparative, Vinay et Darbelnet, Esthétique, traduction littéraire, Mahvash Ghavimi, Delara Ghahreman