آموزش ساخت محور منطقی نحو زبان فارسی بر مبنای نظریه اجتماعی فرهنگی

از آن‌ جایی‌که رویکرد تمرکز منطقی بر ساختار (تم‌سا) باعث همراهی منطقی صورت و معنا در کنار یکدیگر می‌شود؛ سعی شد از تکالیف و تکنیک‌های آموزشی موجود در این رویکرد بهره بگیریم. به این ترتیب با حفظ اهمیت اهداف ارتباطی، توجه زبان‌آموزان به قواعد نحوی نیز متمرکز می‌شود.

اما آنچه در این پژوهش با کمک رویکرد تم‌سا مورد بررسی قرار گرفت، نقش زبان‌آموزان در شکل گیری تعامل بین خود در سطح اجتماعی جهت فراهم نمودن موقعیت‌های یادگیری بود. موقعیتی که در آن استفاده از زبان و یادگیری زبان هم‌زمان اتفاق می‌افتد. این همان موضوعی است که در نظری? اجتماعی فرهنگی مطرح است و به نقش عوامل اجتماعی بر یادگیری زبان توجه دارد. در این پژوهش، ?? فارسی‌آموز به دو گروه هشت نفره تقسیم شدند تا در کلاس‌های آموزشی دو ساخت حال التزامی(مصدرهای بودن و داشتن) و گذشت? استمراری با تکنیک‌های تم‌سا در گروه کنترل به صورت فردی و در گروه آزمایش، همان تکنیک‌ها با فعالیت اجتماعی و بر مبنای نظری? اجتماعی فرهنگی تکمیل شود. هدف از این کار بررسی تاثیر نظری? اجتماعی فرهنگی در یادگیری و یادداری ویژگی‌های نحوی زبان فارسی بود.

در نهایت نتایج پیش‌آزمون و دو سری پس‌آزمون، یکی بعد از اتمام جلسات و دیگری با تاخیر بعد از حدود یک ماه، از طریق آزمون t مقایسه شد. نتایج نشانگر تاثیر مثبت رویکرد تم‌سا بر یادگیری فارسی‌آموزان در هر دو حالت فردی و گروهی بود اما ثبات یادگیری در آموزش مبتنی بر نظری? اجتماعی فرهنگی بالاتر بود.

Abstract

The research aims to explore more effective ways of

teaching syntactic features in Persian language, emphasizing on focus on form (FOF). By incorporating existing instructional tasks and techniques within this approach, the study emphasizes the importance of maintaining communicative goals while focusing learners' attention on syntactic rules. The investigation under the FOF approach specifically explores the role of learners in shaping social interactions to create learning opportunities, where language use and language learning occur simultaneously. Sixteen Persian learners were divided into two groups of eight in this study. In instructional sessions, one group received FOF-based training on two syntactic structures (subjunctive mood of To be verbs and past continuous) individually (control group) and socially (experimental group) based on sociocultural theory. The objective was to examine the influence of sociocultural theory on learning and retention of syntactic features in Persian. Ultimately, the results of pre-tests and two sets of post-tests (one immediately after the sessions and the other approximately a month later) were compared using t-tests. The findings indicated a positive impact of the FOF approach on Persian learners in both individual and group settings. However, the stability of learning was higher in the sociocultural theory-based instruction.