سیده ویدا کاوید
الویت بندی عناصر شخصیت پردازی در توصیف شفاهی فیلم های کودکان و بزرگسالان
- دانشجو
- سیده ویدا کاوید
- استاد راهنما
- فاطمه پرهام
- استاد مشاور
- پرینا قمی اسکوئی
- استاد داور
- میرسعید موسوی رضوی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- تاریخ دفاع
- ۳۰ شهریور ۱۴۰۱
- ساعت دفاع
- چکیده
-
چکیده به زبان فارسی:
توصیف شفاهی نوعی ترجمه بینا‌نشانه‌ای است که در آن متون دیداری به کلماتی ترجمه می‌شوند که به صورت گفتاری در فواصل زمانی‌که در فیلم‌ها وجود دارد اضافه می‌شود. این نوع ترجمه که محصولات دیداری-شنیداری را برای نابینایان/کم‌بینایان دسترسی‌پذیر می‌کند در ایران بسیار نوپاست. از آن‌جایی‌که در توصیف شفاهی فیلم‌ها، توصیفات در فواصلی که در فیلم سکوت برقرار است اضافه می‌شوند، انتخاب محتوا و اولویت‌بندی اطلاعات از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. پژوهش حاضر دو هدف را دنبال می‌کند. نخست، این پژوهش به دنبال این است تا تعیین کند عناصری که برای شخصیت‌پردازی نقش‌های اصلی فیلم‌های بزرگسالان و کودکان استفاده شده‌اند، با چه اولویت‌بندی‌ای توصیف شفاهی شده‌اند. هدف دوم این پژوهش مقایسه اولویت‌بندی‌ها در توصیفات شفاهی تولید شده برای کودکان و بزرگسالان است. بدین منظور، هفت فیلم کودکان و هفت فیلم بزرگسالان انتخاب شده و پس از تعیین نقش اصلی هرفیلم با استفاده از مدل شخصیت‌پردازی ریمان-کنان (????) در روایت‌شناسی، توصیفات شفاهی مرتبط با نقش‌های اصلی بررسی شدند. بدین ترتیب اولویت‌بندی عناصر شخصیت‌پردازی (کنش، سخن، محیط و ظاهر) در توصیف شفاهی نقش‌های اصلی مشخص شد. برای یافتن تفاوت‌های بین توصیفات شفاهی مخصوص بزرگسالان و کودکان در رابطه با اولویت‌بندی عناصر شخصیت‌پردازی، نتایج بدست آمده در مرحله قبل با هم مقایسه شد. نتایج حاکی از آن است که هم در فیلم‌های کودکان و هم فیلم‌های بزرگسالان کنش شخصیت اصلی فیلم‌ها از اولویت بالاتری برخوردار است و پس از آن محیط نقش اصلی فیلم. دلیل این موضوع می‌تواند اهمیت کنش در پیشبرد داستان باشد. به عبارت دیگر، کنش است که داستان روایت را پیش می‌برد و برای دسترسی‌پذیر کردن فیلم‌ها برای نابینایان لازم است اغلب کنش‌های شخصیت‌ها توصیف شود تا مخاطب در جریان داستان قرار بگیرد. یکی از نتایج مهم پژوهش حاضر و درواقع تفاوت عمده‌ای که بین توصیفات شفاهی کودکان و بزرگسالان دیده شد این بود که در فیلم‌های کودکان، ظاهر شخصیت پیش از شروع فیلم توصیف می‌شد و سپس توصیفات دیگر به ترتیب می‌آمدند. بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که ظاهر شخصیت‌ها در فیلم‌های توصیف شده برای کودکان نابینا در ایران از لحاظ جایگاه توصیفات اولویت زیادی دارد. دلیل این موضوع می‌تواند رشد شناختی کند‌تر کودکان نسبت به بزرگسالان باشد.
- Abstract
-
Audio description, as a form of intersemiotic
translation that benefits the visually impaired, is a new concept in Iran. When
audio describing movies, the spoken rendering of the visual images is inserted
in the silent intervals of movies and due to time restriction, audio describers
should prioritize the information. This study follows two objectives. The first
aim is to determine the priorities of characterization elements used for
characterizing the protagonists in children and adults’ audio descriptions (Ads)
in Iran. Furthermore, the study attempts to discover the differences between
audio descriptions of children’s and adults’ movies in terms of priorities of
characterization elements. To achieve the first goal, after identifying the
protagonists of the seven adult’s and seven children’s movies, the
protagonist-related ADs of the movies were analyzed using Rimmon-Kenan’s
characterization model in narratology, and the priorities of the
characterization elements “action” (one-time/routine), “speech”, “environment”
(physical/human), and “external appearance” were determined. Then, the obtained
results were compared to determine any difference between the priorities in
audio descriptions for children and adults. The results indicated that in
both children and adult movies one-time action enjoyed a higher
priority. Moreover, in most of the audio-described animations for children, the
“external appearance” of the protagonist was described prior to the beginning
of the movie; therefore, it can be concluded that external appearance enjoys
a high priority in children’s movies in terms of position. The reason for high
priority of one-time action might be that it moves the story forward, so
to make the movies more accessible for the visually impaired all the important
actions must be described. Besides, describing the external appearance
prior to the beginning of the animations might be because the cognitive
development of children is slower than adults and due to time restriction and
importance of external appearance for children, it is described this way
to increase accessibility. The results of the study can benefit two groups
mainly. Scholars interested in examining content selection can understand how
the characterization elements are prioritized in ADs produced in Iran for
different age groups. Moreover, the results are like a roadmap helping the
audio describers in practice to better understand how prioritization is carried
out in Iran.