علی وردیان
داستان وارگی در برگزیده شعر سبک هندی
- دانشجو
- علی وردیان
- استاد راهنما
- غلامرضا مستعلی پارسا
- استاد مشاور
- شیرزاد طایفی
- استاد داور
- یحیی طالبیان
- رشته تحصیلی
- زبان و ادبيات فارسي
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- ادبیات فارسی و زبانهای خارجی
- شماره ساختمان محل ارائه
- ۱۷
- نام کلاس محل ارائه
- کلاس ۲۰۷[۲۰۲۰۷]
- شماره کلاس محل ارائه
- ۳۰۷
- تاریخ دفاع
- ۳۰ بهمن ۱۴۰۱
- ساعت دفاع
- ۱۲:۰۰
- چکیده
-
شعر
روایی گونهای از طرحوارههای داستانی است که شاعر در قالب بستر شعری سعی در نقل رویداد و روایتی داستانی دارد. در برهههای مختلف تاریخی و تحت تأثیر عوامل سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، رویکردهای داستانوارگی متفاوتی در شعر روایی ایجاد میشود که یکی از این جریانات، جریان شعری سبک هندی است. در این پژوهش سعی شده تا داستانوارگی در اشعار برگزیدة سبک هندی با روش توصیفی-تحلیلی مورد مطالعه قرار گیرد. نتایج حاصل نشان داد که شاعران سبک هندی برای ایجاد روایت در شعر خود از عناصر اصلی روایی همچون پیرنگ، توصیف صحنه و فضا، گفتوگو، موضوع، درونمایه و حقیقتمانندی استفاده کردهاند. عنصر پیرنگ در طرحوارههای داستانی سبک هندی ساده، خطی و ضعیف و به دور از پیچیدگیهای روایی است. به همین واسطه، عناصر زیربخش همچون گرهافکنی، گرهگشایی، آغاز و پایان، اوج و بحران نیز در طرحوارهها ساده، ضعیف و کم کاربرد است. تنها بخش گرهافکنی است که عنصر برجستهتری در میان سایر بخشهای پیرنگ است. از میان سایر عناصر داستانی درونمایهها شامل رویدادهای ساده و روزمره و رئال است؛ به واسطة عناصر شعری تشبیه و استعاره، حقیقتمانندی اندکی در طرحوارهها وجود دارد؛ زاویة دید اول شخص بیشترین کاربرد را در نقل روایت داراست و شخصیتپردازیها اغلب به صورت مستقیم صورت گرفته است. تنها عنصر گفتوگو و به خصوص «تکگوییهای نمایشی»ست که کاربرد بیشتری در روایتگری دارد. موضوع اصلی روایتها، داستانهای عاشقانه است اما موضوعاتی همچون روایتهای اجتماعی، تاریخی و سیاسی نیز در طرحوارهها بیان شده است. عوامل فرهنگی، سیاسی، تاریخی، سیاسی و مذهبی بر طرحوارههای سبک هندی تأثیرگذار بوده و شاعران با کمک نمادها، اسطورهها و نشانهها، اندیشههای مذهبی، عرفانی، وطنگرایانه و سیاسی خود را در طرحوارههای داستانی خود وارد کردهاند.
- Abstract
-
Narrative poetry is a type
of story schemas in which the poet tries to narrate a story in the form of a poetic context. In different historical moments and under the influence of political, cultural and social factors, different storytelling approaches are created in narrative poetry, and one of these trends is the Indian style poetry trend. In this research, an attempt has been made to study narrative in selected poems of Indian style with descriptive-analytical method. The results showed that the poets of Indian style have used the main narrative elements such as plot, description of the scene and atmosphere, dialogue, theme, theme and verisimilitude to create a narrative in their poetry. The pirang element in the story schemas of Indian style is simple, linear and weak and far from narrative complications. Therefore, sub-section elements such as tying, unraveling, beginning and end, climax and crisis are also simple, weak and rarely used in schemas. It is the only section that is more prominent among the other parts of Pirang. Among other story elements, the themes include simple, everyday and real events; Due to the poetic elements of simile and metaphor, there is a little verisimilitude in the schemata; The first person point of view is the most used in the narration and the characterizations are often done directly. It is the only element of dialogue and especially "dramatic monologues" that is more useful in narration. The main theme of the narratives is love stories, but topics such as social, historical and political narratives are also expressed in the schemata. Cultural, political, historical, political and religious factors have influenced the schemes of Indian style, and poets, with the help of symbols, myths and signs, have expressed their religious, mystical, patriotic and political thoughts in their schemes. They have entered their own story.