تفسیرهای معاصر از آموزه فضیلت کانت با تأکید بر دیدگاه های الن وود و هربرت جی پیتون

مشهور است که فلسفة اخلاقِ کانت را خشک ، وظیفه‌‌گرایانه و متهم به سخت‌ گیریِ زیاد در انجام یا امتناع از افعال خاص درنظر می گیرند. این قرائت براساس دریافتِ اولیه از دو کتاب بنیانگذاری برای مابعدالطبیعة اخلاق و نقد عقل عملی باعث شده است که درک ناقص و نامنسجمی با دیگر آثار متأخر کانت از فلسفة عملی او داشته باشیم. در این تفاسیر، مرکز ثقل فلسفة عملی کانت از میان صورت بندی های مختلف امر مطلق، ضابطة اول یا همان قانون کلی و قانون طبیعت است؛ با این حال، تعمق در کتاب متافیزیک اخلاق(۱۷۹۷) ما را با وجوهِ دیگر و انضمامیِ فلسفة اخلاقی کانت مواجه می‌ ‌‌‌‌‌‌کند. در پژوهش حاضر سعی شده است تا ابتدا با تشریح اصول اساسی مبانیِ اخلاقیِ کانت و جستجو و تثبیت قانون اخلاقی بتوان از این رهگذر مسیری برای ورود به کتاب متافیزیک اخلاق را هموار کرد و با تمرکز بر بخش دوم کتاب یعنی آموزة فضیلت، بتوان این مدعا را ثابت کرد که اگر فلسفة اخلاقی کانت به درستی فهمیده شود، او را نه با سخت گیری، بلکه با اتهامِ آسان‌گیریِ زیاد آسیب پذیرتر می باشد. این فرآیند با تأکید بر دیگر ضابطه های امر مطلق و بررسی تکالیف کامل و ناقص در قبال خویش و دیگران فهم پذیر خواهد شد. در این تفسیر الن وود با وارد کردن نظریه ارزشِ انسانیت به عنوان قوة عقلانیت و تصمیم گیری آزادانه بر ضابطة انسانیت به مثابة غایت فی نفسه، که خود بر خودآیینیِ اراده مبتنی است، تأکید می ورزد. این دریافت، ما را به آزادیِ استعلایی نزدیکتر و یا حتی ممکن است با آن، این همان باشد. از آنجا که نقطة مرکزیِ فلسفة عملی کانت، اثباتِ آزادیِ اراده از قوانینِ مکانیکیِ متعینِ طبیعت است؛ این تفسیر ما را به درک این امر از خلالِ تعمق در آموزة فضیلت متمکن می‌سازد.

واژگان کلیدی: قانون اخلاقی، اراده، فضیلت، تکلیف کامل، تکلیف ناقص، تمایلات، انسانیت به مثابة غایت فی

نفسه،

Abstract

It is well known that Kant's moral philosophy is perceived as dry, duty-oriented, and accused of excessive rigor in performing or abstaining from specific actions. This interpretation stems from an initial reading of two foundational works, Groundwork of the Metaphysics of Morals and Critique of Practical Reason, leading to an incomplete and inconsistent understanding of Kant's practical philosophy. The central focus of Kant's practical philosophy, amid various formulations of the categorical imperative, the first principle, or the law of nature, is explored. However, delving into the Metaphysics of Morals (۱۷۹۷) reveals additional facets and the incorporation of Kant's ethical philosophy into broader ethical considerations. The research aims to elucidate the fundamental principles of Kantian ethics, searching for and establishing the ethical law. By doing so, it seeks to pave the way for an exploration of the Metaphysics of Morals, particularly focusing on the second part, the Doctrine of Virtue. The claim is made that if Kantian ethical philosophy is correctly understood, he becomes more susceptible to accusations of excessive leniency rather than undue strictness. This process involves emphasizing other formulations of the categorical imperative and examining complete and incomplete duties towards oneself and others. Through this interpretation, Allen Wood introduces the theory of the value of humanity as a rational force and free decision-making, highlighting it as the ultimate end in itself, grounded in self-legislation of the will. This understanding brings us closer to or may even align with the idea of transcendental freedom. Given that the central point of Kant's practical philosophy is proving the freedom of the will from the deterministic laws of nature, this interpretation helps us grasp this concept through a deeper exploration of the Doctrine of Virtue.

Key words: Moral Law, Will, Virtue, Perfect duty, Imperfect duty, Inclinations, Humanity as an end in itself