
محمدداود کیاست فر
عنوان پایاننامه
تحلیل موتیف سفر در تذکره الاولیا و دیوان اشعار عطار نیشابوری
- دانشجو
- محمدداود کیاست فر
- استاد راهنما
- داود اسپرهم
- استاد مشاور
- شیرزاد طایفی
- استاد داور
- غلامرضا مستعلی پارسا
- رشته تحصیلی
- زبان و ادبيات فارسي
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- ادبیات فارسی و زبانهای خارجی
- شماره ساختمان محل ارائه
- ۱۷
- نام کلاس محل ارائه
- کلاس ۲۰۷[۲۰۲۰۷]
- شماره کلاس محل ارائه
- ۳۰۷
- تاریخ دفاع
- ۲۹ شهریور ۱۴۰۲
- ساعت دفاع
- ۱۰:۰۰
- چکیده
-
سفر یکی از مسائل مهم در بین موجودات است؛ چراکه حتی در
ساکنترین حالت نیز میل به سیر و حرکت و صیرورت دارند. این مسئله در زندگی آدمی
نقش پررنگتری مییابد؛ چرا که انسان با دو بعد سفر معنوی و جسمانی روبهرو است.
مشخص است هر دو گونهی سفر در زندگی بشر آثار فراوانی دارد و دین اسلام نیز با
نگاه به همین موضوع بسیار به سفر توجه میکند و نسبت به آن تأکید دارد. عرفا و
متصوفه نیز که خود را از پیروان شریعت میدانند، به سفر توجه خاص دارند، چه در بعد
آفاقی و چه در بعد انفسی. عطار نیشابوری نیز یکی از بزرگانی است که سفر را یکی از
کلیدواژههای مهم در همهی آثارش قرار داده، به گونهای که میتوان آن را تحت
عنوان موتیف در آثارش مورد بررسی قرار داد. در این پژوهش که به روش تحلیلی- توصیفی
و با استفاده از منابع کتابخانهای انجام گرفتهاست، سعی شده به موتیف سفر در دو
اثر از آثار عطار (دیوان اشعار، تذکرهالاولیا) پرداخته شود. در نتیجهگیری این
تحقیق مشخص شد عطار سعی دارد در دیوان اشعار خود از سفر برای ترسیم مفاهیم مختلفی
چون سفر مرگ و سفر معنوی عاشق به سمت معشوق بهره بگیرد و از این طریق اهمیت و
ضرورت این سفر، ویژگیهای این سفر، شاخصههای یک مسافر راه عشق، توشه و ملزوماتی
را که برای این سفر نیاز است، برای مخاطب بیانکند. و در تذکرهالاولیا که شرح حال
عارفان و در اصطلاح مسافران راه حق است، به اهمیت سفر جسم و دلایل و چگونگی آن در
بین این گروه میپردازد که با تفصیل و با بیان شاهد مثال در این پژوهش بررسی شده
است.
- Abstract
-
testimony of an example in this research.