پوریا محمدی پیوند
مجاز در صورت های خطایی زبان فارسی
- دانشجو
- پوریا محمدی پیوند
- استاد راهنما
- بهزاد رهبر
- استاد مشاور
- راحله گندمکار
- استاد داور
- مجتبی منشی زاده
- رشته تحصیلی
- زبان شناسي همگاني
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- تاریخ دفاع
- ۳۰ بهمن ۱۴۰۱
- ساعت دفاع
- چکیده
-
صورتهای خطاب ابزارهای زبانی هستند که با تأثیرپذیری از عوامل فرهنگی و اجتماعی، برای ارجاع به مخاطب در کنش‌های کلامی به‌کار می‌روند. تاکنون دسته‌بندی‌های ساختاری و محتوایی متعددی از صورتهای خطاب توسط زبان‌شناسان و ادب‌پژوهان بر اساس نوع مخاطب، بافت موقعیتی یا روابط معنایی معرفی شده‌اند. پژوهش حاضر، پژوهشی کیفی به‌شمار می‌رود که به بررسی چگونگی رخداد فرایند مجاز در صورتهای خطاب زبان فارسی پرداخته است. هدف از این پژوهش، تشخیص انواع روابط معنایی حاکم بر صورتهای مختلف خطاب در زبان فارسی بود که تحت عنوان فرایند مجاز شناخته می‌شوند. برای این منظور، ??? جملة دارای صورت خطاب که احتمال وجود فرایند مجاز در آن‌ها می‌رفت، به روش کتاب‌خانه‌ای از چهار پیکرة دادگان، پیکرة کتابخانة دیجیتال فارسی، پیکرة متنی زبان فارسی و پیکرة موجودیت نام‌دار و واحدهای اسمی آرمان اگردآوری شد؛ در ادامه با تحلیل موردی هر یک از جملات، رابطة معنایی موجود در آن‌ها، اعم از نوع علاقه‌ها یا کاهش معنایی، شناسایی شد. سپس ضمن طبقه‌بندی و رسم نمودار برای داده‌های هر پیکره به‌گونه‌ای جداگانه، بسامد و تنوع صورتهای خطاب در تقابل با روابط معنایی به نمایش درآمد. در نهایت، ضمن تصدیق وجود فرایند مجاز در صورتهای خطابی زبان فارسی، دسته‌بندی گویا و جامعی از این ابزارهای زبانی مهم ارائه شد که علاوه بر توجه به دو کارکرد ارجاعی و غیرارجاعی، زیرشمول‌هایی از صورتهای خطاب ارجاعی معرفی کرد. معیار این امر، وجود فرایند مجاز یا نبود آن در این ابزارهای زبانی بود. به‌علاوه، دسته‌بندی‌های جدیدی از صورتهای خطاب اعم از ’خطاب‌های عاطفی یا هیجانی‘ و ’خطاب‌های متضاد یا متناقض‘ معرفی شد. نتایج این پژوهش حاکی از آن است صورتهای خطاب با دو کارکرد ارجاعی و غیرارجاعی، می‌توانند دارای روابط معنایی متعددی باشند که تحت عنوان ’فرایند مجاز‘ شناخته می‌شود. در واقع انواع گوناگون مجاز می‌تواند منجر به تفکیک صورتهای ارجاعی خطاب شود و این امر می‌تواند زمینه‌ای را برای بررسی کاربرد صورتهای خطاب در جامعه‌شناسی زبان و بازنگری اسلوب‌های خطاب در مباحث ادب‌‌پژوهی فراهم کند.
- Abstract
-
چکیده به زبان لاتین:
Terms of address are powerful language tools that are used to refer to the audience in verbal actions with the influence of cultural and social factors. So far, several structural and content categories of forms of address have been introduced by linguists and literary scholars, which can be checked based on the type of audience, situational context or semantic relations. Address terms created through metaphors have attracted the attention of numerous linguists. However, the belief of the present research was that more complex semantic relations are involved in the terms of address and they can be examined under the topic of “Metonymy” process. For this purpose, ۵۰۰ sentences with the terms of address, in which there is a possibility of a Metonymy figure, have been collected using a library method from four corpora including “Dadegan Websites”, “Persian digital library”, “Persian language text”, “Arman named entity and nominal units”. Next, with a case analysis of each sentence the data of each corpus was >